Randki dla Polaków w Danii: Flirty po polsku!

Date: 16 April 2024

po trzech latach spędzonych w danii paweł, psychiatra z esbjerga, dziwi się, jak wielu mieszkających tu od dawna polaków nie mówi po duńsku, na własne życzenie izolując się od reszty społeczeństwachoć, jak podkreśla, o to poczucie trzeba zawalczyć, nawiązując z duńczykami relacje na równej stopie trudnością w takim kontakcie bywa ich przeświadczenie o własnej wyjątkowościnarzeka natomiast na wysokie podatki, które nie zawsze przekładają się na możliwość wsparcia w ramach systemu opieki zdrowotnej (na przykład leczenie stomatologiczne dla osób dorosłych nie jest refundowane) i społeczneja przeciętności jest tu o wiele więcej, niż można by się spodziewać, jeśli danię zna się z perspektywy mitu o jej wyjątkowości, promowanej przez samych mieszkańców, zakochanych w swojej krainie szczęścia i hygge, ale też, jak mówi ania, zadufanych w swojej duńskościgrzegorz, ratownik medyczny, mieszka w kopenhadze już czternaście lat i nie wyobraża sobie powrotu do polskijako matka zbliżyła się też bardziej do swojej lokalnej społeczności, między innymi poprzez modregruppe, czyli systemową formę wspierania świeżo upieczonych matek, które są dobierane tak, by były dopasowane pod względem sytuacji życiowej i doświadczeńrozmawiamy o duńskiej niespieszności i wyluzowaniu, u których podstawy zapewne leży poczucie bezpieczeństwa (w zestawieniu z polskim niepokojem i ciągłym gnaniem przed siebie), i o partnerskim podziale obowiązków w domuania uwielbia mieszkać w kopenhadze – mieście, które wsłuchuje się w potrzeby mieszkańców i dzięki temu jest dobrze zorganizowane

znacznie mniej odpowiada jej duńska homogeniczność – społeczna i etniczna, ale też przeświadczenie o danii jako pępku świata, skutkujące brakiem prawdziwego (a nie jedynie turystycznego) zainteresowania tym, jak jest poza jej granicamimarcin, nauczyciel duńskiego, angielskiego i łaciny w liceum, odnalazł się w życiu na duńskiej prowincji z uśmiechem przyznaje, że może jest już tak zduńszczony, że po osiemnastu latach mieszkania tutaj ważna zaczęła być dla niego pogoda, która daje mu się coraz bardziej we znaki podobnie zresztą jak dla jego duńskich uczniów, którzy wskazują klimat jako jeden z powodów, dla których mogliby się zdecydować na wyemigrowanie z ojczyznyz pawłem, obiema aniami, grzegorzem i marcinem, podobnie jak z około dwustoma innymi polkami i polakami mieszkającymi w danii, szczęśliwie zetknął mnie los – najczęściej na etapie, gdy stawiali pierwsze kroki w nauce duńskiego, a ja byłam jedną z ich nauczycielekz wielu rozmów o życiu w małym kraju z trudnym językiem wyłania się częściowa zbieżność obserwacji, która mnie zaskakuje – przede wszystkim w punkcie dotyczącym duńskiej megalomanii, przeświadczenia duńczyków, że mieszkają w najlepszym kraju na świecie, że jak nikt inny rozsądnie, sprawiedliwie i bezpiecznie zorganizowali swoją rzeczywistość społeczną– sporo było obaw przed zalewem malutkiej danii przez tanią siłę przybywającą masowo ze stereotypowo postrzeganej europy wschodniej (bo do niej według duńczyków należymy) i choć wydawać by się mogło, że bałtyk nas raczej mentalnie dzieli, niż łączy, mamy ze sobą więcej wspólnegoto pierwsza tak wieloaspektowa książka, której autorka, od 30 lat związana z danią, zabiera nas w podróż po meandrach kraju

najczęściej o wyjeździe myślą osoby w wieku 24-35 lat, dlatego postanowiliśmy ruszyć w noizz z cyklem "nowi emigranci" rozmawiamy w nim z młodymi ludźmi, którzy już zdecydowali się na ten ruch i mogą się podzielić swoimi doświadczeniaminasza kolejna rozmówczyni przeprowadziła się do danii, gdzie według szacunków msz mieszka ok martyna golik opowiedziała nam, jak wygląda tam jej życie jestem osobą ciekawą świata i zawsze wiedziałam, że chciałabym gdzieś wyjechać po skończeniu licencjatu na asp w łodzi poczułam, że to ten moment czułam, że jako osoba z branży artystycznej będę miała więcej możliwości na zachodzie to wszystko było bardzo intuicyjne, nie miałam szczegółowego planu, ot jadę, żeby zobaczyć, co się wydarzy zawsze marzyłam o wyjechaniu na południe, szczególnie że, mieszkając w polsce, bardzo narzekałam na pogodę

przed wyjazdem dania kojarzyła mi się jedynie z baśniami andersena i rowerami moja przyjaciółka wróciła jednak z wakacji całkowicie zauroczona tym krajem i radziła, żebym wzięła go pod uwagę zrobiłam research i okazało się, że kopenhaga ma bardzo dobrą szkołę designu, studia są całkowicie za darmo i do tego po angielsku jeżeli chodzi o pogodę, to po przeprowadzce do danii bardzo szybko zaczęłam doceniać nasz polski klimat dziewięciu lat, włączając trzyletnią przerwę na mieszkanie w berlinie, w mediolanie i w polsce od czasu studiów pracuję jako projektantka specjalizująca się w tkaninie i procesach włókienniczych przez kilka lat pracowałam we wspomnianej duńskiej firmie produkującej tkaniny do wnętrz, a teraz działam na swój własny rachunek, będąc konsultantką, a także prowadząc zajęcia dla studentówdodatkowo w danii prawie każdy (nawet starsze pokolenia) mówi po angielsku, więc bez problemu można znaleźć informacje, których się potrzebujepewnie zależy, z jakiej perspektywy na to się patrzy

ceny są wysokie, lecz z punktu widzenia osoby pracującej w danii, czy nawet studenta, który otrzymuje su (bezzwrotny grant na studiowanie), życie można wieść na naprawdę bardzo dobrym poziomie ceny nieruchomości, szczególnie w kopenhadze, przez ostatnie lata poszybowały do góry i dotarły do niebotycznego pułapu na szczęście zdaje się, że ta bańka już pękła i ceny bardzo powoli schodzą w dółdania ze względu na prozdrowotne i proekologiczne podejście dodatkowo opodatkowała niektóre produkty i usługi nie wszystkich stać też na posiadanie samochodu ze względu na dodatkowe opłaty z tym związanetak, szczególnie w ostatnich latach i po wyjściu wielkiej brytanii z unii europejskiej liczba osób przyjezdnych znacząco wzrosła dania historycznie była też otwarta na imigrantów politycznych czy ekonomicznych i w związku z tym już od bardzo długiego czasu jest ich tutaj sporo czuć to o wiele bardziej w stolicy, która nie jest odzwierciedleniem innych miast generalnie można jednak powiedzieć, że dzisiejsza dania jest wielokulturowa

kopenhaga przez swoją reputację miasta zielonego, otwartego i progresywnego przyciąga wielu młodych ludzi z całego świata co ciekawe to właśnie kopenhagę microsoft uznał za najlepszą na świecie lokalizację do zbudowania pierwszego komputera kwantowego, co dzieje się też z udziałem zagranicznych specjalistów mieszkających w daniito temat rzeka i moje przemyślenia w tej kwestii nie zmieściłyby się w tym artykule, więc odpowiem w skondensowany sposób z jednej strony dania jest bardzo otwartym i tolerancyjnym społeczeństwem, z drugiej natomiast mam wrażenie, że nie zawsze daje jednakowe szanse dla osób z zagranicy nawet osoby urodzone w danii, lecz noszące po rodzicach np arabsko brzmiące nazwisko często są traktowane w mniej uprzywilejowany sposób wspominam o tym, aby podkreślić, że dania też ma jeszcze bardzo dużo do zrobienia w kwestii równouprawnieniajeśli chodzi o nasz kraj, wydaje mi się, że renoma polaków w danii w ostatnich latach zmieniła się znacząco na naszą korzyść i tu duży wkład mają mieszkające tu młodsze pokolenia polaków ostatnie wydarzenia w ukrainie i udział polaków w pomocy uchodźcom wojennym też bardzo pozytywnie przyczynił się do naszego wizerunku w danii

duńczycy mają reputację ludzi nieco bardziej zamkniętych i skupiających się na swoim sprawdzonym gronie znajomych bardzo łatwo wtedy wpaść w bańkę, w której obraca się tylko w takim gronie nawiązanie głębszej relacji z duńczykami wymaga może trochę więcej chęci i cierpliwości, lecz – trzeba mi uwierzyć, bo sama mam męża duńczyka – jest możliwe bardzo cenię duński rodzaj patriotyzmu, czy też może sposób okazywania miłości i oddania swojemu krajowi duńczycy uważają, że dobrze wykonując swoją pracę, budując świadome, otwarte i nowoczesne społeczeństwo, najlepiej służą swojemu krajowi i jego wizerunkowi na świecie tutaj zupełnie normalna jest ogólnokrajowa kulturalna debata na temat npkolejną cechą, którą bardzo cenię w danii, jest dostęp do wysokiej jakości kultury poprzez różnego rodzaju instytucje i nie mówię tutaj tylko o większych miastach niesamowite duńskie muzea potrafią znajdować się właśnie poza miastami wspaniałe muzeum rzeźbiarza rudolpha tegnera znajduje się np

kolejna cecha to bardzo duże znaczenie wspólnoty w życiu widoczne jest to nie tylko w pracy, gdzie bardzo ważne jest to, żeby pracownicy dobrze się ze sobą dogadywali, ale także w stylu życia, spędzania czasu i mieszkania wspólnotowego to ostatnie jest w ogóle bardzo ciekawym fenomenem w danii, bo istnieją tutaj swoiste osady, gdzie ludzie żyją w mniej typowy sposób – zarówno w rodzaju komuny w hipisowskim ujęciu, jak i w bardziej nowoczesnych osadach, w których eksplorowane są alternatywne i nowoczesne sposoby życia stare farmy i wspólnie uprawiają ziemię, wychowują dzieci, spędzają czas, a z zawodu mogą być np tutaj ludzie skupiają się na rozwiązywaniu problemów, a nie narzekaniu na nie bardzo popularne są tutaj także pchle targi i inne przyjemne aktywności wydaje mi się, że często nie doceniamy siebie, wiem to z autopsji, a emigracja pozwala nam dostrzec nasze pozytywne cechyprzede wszystkim my polacy mamy bardzo unikalne poczucie humoru i rodzaj autoironii, którego próżno szukać w danii, bo wydaje mi się, że duńczycy są bardziej sztywni potrafimy, jak nikt inny śmiać się z samych siebie, co pozwala nam wyładować frustracje dnia codziennego i nawiązywać ze sobą relacje

największy ubaw zawsze mam z moimi polskimi znajomymi nasze umiejscowienie w centrum europy daje możliwości relatywnie łatwego dojazdu do ciekawych miejsc za granicami jest też odsunięta od innych krajów, więc często, jadąc za granicę, jesteśmy skazani na samolot lub korzystanie z promów, które trzeba zamawiać z dużym wyprzedzeniem w danii warzywa i owoce są albo w większości bez walorów smakowych (importuje się je z zagranicy) albo dość drogieczego bardzo brakuje mi w danii, a co być może wynika właśnie z tego bardzo praktycznego i strategicznego podejścia, to pewnego rodzaju autentyczność i spontaniczność tutaj większość rzeczy jest piękna i dobrze zaprojektowana, lecz — to tylko moja perspektywa — po jakimś czasie zaczyna brakować pewnej prawdziwości i nieoczywistości w polsce bardzo lubię to, że czasem najlepsze pierogi zjem w zwykłym barze, który jest prowadzony bez żadnej strategii marketingowejw zasadzie, odkąd tutaj mieszkam, jestem w polsce bardzo często, a od niedawna dzielę swój czas po równo pomiędzy polskę a danię dania na zawsze będzie częścią mnie, bo stąd pochodzi mój mąż i jego rodzina, a ja sama trochę się zduńszczyłam

poznałam chłopaka, który zaprosił mnie na koncert i tak się tu pojawiłam wprawdzie z tamtym człowiekiem rozstałam się już dawno temu, ale polacy w danii randki danii jestem do dziś to był młodzieńczy i toksyczny związek, a rozstanie była najlepszą decyzją potem zmagałam się z wieloma problemami finansowymi emily dopiero się urodziła, nicole miała zaledwie 2 lata, a ja nie miałam z czego opłacić czynszu nie miałam nawet załatwionych spraw związanych z urlopem macierzyńskim musiałam coś z tym zrobić, jeśli nie dla siebie, to dla moich dzieci pomyślałam, że siedzenie samej w pustym mieszkaniu i użalanie się nad swoim życiem, za wiele mi nie pomoże postanowiłam, że od teraz liczę się tylko ja i moje córki i że żaden facet nigdy nie będzie mówił mi co mam robić, jak robić i jak żyć

postanowiłam, że wezmę swoje życie w swoje ręce i nie będę ofiarą losu na własne życzenie myślałam wtedy również o moich córkach! chciałam, aby miały dobre życiena mojej drodze stanęło wtedy wielu dobrych ludzi, którzy między innymi pożyczyli mi pieniądze na czynsz musiałam jednak te pieniądze oddać, co oznaczało, że nie miałam wyboru i zaczęłam działaćzałatwienie wszystkich formalności związanych z pomocą socjalną zajęło miesiąc zrobiłam porządek z urlopem macierzyńskim, państwo płaciło mi zasiłek, a ja zaczęłam powoli oddawać swoje długi po spłaceniu rachunków nie miałam wiele na życie, ale stopniowo z miesiąca na miesiąc moje obciążenia się zmniejszały, a ja nauczyłam się szanować pieniądzemiędzy innymi dlatego postanowiłam otworzyć w danii firmę, w której pomagam i doradzam ludziom, którzy znaleźli się w nieciekawej sytuacji, albo nie znają duńskiego systemu jeszcze w polsce chwilę studiowałam prawo, które do dziś jest moją pasją

jak bardzo różni się duńskie podejście do macierzyństwa? jakie są zasady czy przesądy dotyczące ciąży w danii? coś cię zaskoczyło?tu nie ma żadnych przesądów albo zabobonów kobieta, dowiadując się, że jest w ciąży, dzwoni do lekarza, mówi, że jest w ciąży, a lekarz najpierw pyta, czy chce to dziecko urodzić to trudny temat, ale w danii można wybrać czy to jest odpowiedni moment, czy też nie jeżeli jednak kobieta chce urodzić dziecko, to według duńskiego systemu, oficjalnie ciężarną jest się dopiero od 12-13 tygodnia przed upływem tego czasu lekarz informuje kobietę, że czasami może się zarodek zwyczajnie nie przyjąć i może nastąpić poronienie takie informacje otrzymałam podczas prowadzenia moich dwóch ciąż w danii kobieta dostaje własny pokój, w którym jest łóżko do rodzenia, łóżko do spania oraz wanna, w której możesz rodzić, jeśli sobie tak zażyczysz cesarskie cięcie to konieczność, a nie kaprys, wszystko jest jak najbliżej naturyróżnic w wychowaniu dzieci jest naprawdę bardzo dużo

tutaj przykładamy niesamowitą wagę do samodzielności, której uczymy dzieci już od żłobka mam wrażenie, że tutaj naprawdę słucha się dziecka i tego, co chce nam przekazać szanujemy to!to nasz polski stereotyp wmówił nam, że dzieci mają być wystrojone do przedszkola dziecko jest dzieckiem i tym dzieckiem ma prawo być do przedszkola idzie po to, aby się uczyć, rozwijać, poznawać świat wszystkimi zmysłami i doświadczać tego, na co ma ochotęna początku wychowywałam je po polsku, ale wtedy byłam młoda i niedoświadczona, w pewnym sensie też zagubiona teraz wychowuję dzieci po duńsku, ale zachowuje polskie tradycje i uczę je kultury i języka w moich córkach płynie polska krew, ale same o sobie mówią, że są dunkami i ja to szanuję ja rozpoczęłam proces o przystąpienie do egzaminu na duńskie obywatelstwo, więc pomogę im w tej drodze

dzieci mają to zagwarantowane nawet przez duńskie prawo! dziecko musi być wysłuchane i jego zdanie musi być wzięte pod uwagę jeżeli dziecko nie ma ochoty czegoś zrobić, ma prawo odmówić, a zadaniem pedagoga jest zmotywowanie go do działania, albo zaakceptowanie jego decyzji w ten sposób dziecko uczy się bycia socjalnym człowiekiem, które nie boi się mówić o swoich uczuciach nie ma, że coś musisz, albo, że dzieci będą się z ciebie śmiały różnie się rozwijają, jedno szybciej drugie wolniej i te różnice widoczne są w szkole nauczysz się czegoś? praktykuj to! wtedy ta wiedza zostaje na dłużej i wnosi realną wartość do życia, wtedy wiesz, czy to lubisz, czy nie posługują się tak doskonale językiem angielskim, że jestem w szoku a to wszystko bez siedzenia nad książkami albo dodatkowych lekcji tu nie ma czegoś takiego jak: ojej mój szef idzie, muszę udawać, że pracuję

szef to też człowiek i w danii prawie każdy dobrze rozmawia z szefostwem, pytając, jak mu minął weekend moje dzieci mówią do nauczycieli po imieniu, a moje żłobkowe dzieciaki wołały za mną paulina albo karolina zapalone świece, piękny kubek, a w kubku pięknie podana herbatka z cytryną i miętą wyobraź sobie, że jest jesień, pada deszcz, ty siedzisz na sofie okryta miękkim kocykiem, palą się świece, wokół jest czysto i schludnie, pijesz herbatkę i czytasz książkę i taki właśnie nastrój duńczycy starają się budować wokoło siebie cały czas obiad z rodziną, film z rodziną, spotkanie ze znajomymi… wszystko musi być owiane hygge tutaj nie ma czegoś takiego, że ty pracujesz tu ja tu, to jestem lepszy od ciebieduńczycy mogą mieć wyższą samoocenę między innymi przez to, jak zostali wychowani od małego ktoś liczył się z ich zdaniem, akceptował ich takimi, jakimi są

już dzieci w podstawówce po lekcji pływania kąpią się nago, są świadome swojego ciała i nie wstydzą się go w danii cmentarze to ogromne parki z malutkimi nagrobkami albo zwyczajną tablicą w ziemi dlatego jak umrze im ktoś bliski, często w dniu urodzin osoby zmarłej spotykają się na takim cmentarzu, aby wspólnie się pohyggać, czyli spotkać się, zjeść i upamiętnić osobę zmarłą owszem bardzo często można zobaczyć, jak żyją ludzie, ale kogo to interesuje? chyba tylko mnie, bo gdy wracam z pracy, lubię zaglądać im w okna i patrzeć co robią duńczycy żyją swoim życiem, każdy ma prawo żyć jak chce i to jest okej to prawda, że kolejki są rzeczą świętą i duńczycy nie wpychają się przed szereg?tak to prawda co do przepisów prawa drogowego, to kary pieniężne są tak wysokie, że zwyczajnie nie opłaca się szybko jeździć mój mąż nauczył się tego w pół roku i skończyły się jego popisy na szosie to płacimy razem, tu płacimy na pół, to płacisz ty, a to ja

duńczyk zapłaci za ciebie na randce, ale równie dobrze może zaproponować, abyście się złożyli na rachunek, wszystko jest możliwe zawarte zostało pierwsze homoseksualne małżeństwo w europie powtórzę raz jeszcze, w danii każdy ma prawo do tego, aby być tym, kim chce nikt nikogo nie ocenia przez pryzmat jego orientacji seksualnej takie osoby również mają dzieci, adoptowane albo własnesystem socjalny jest rozbudowany, może wydawać się trudny i zagmatwany, ale ma ogrom możliwości pracuję w systemie socjalnym, mam doświadczenie życiowe i ogrom zdobytej wiedzy w szkole i pracy dlatego z takim zaangażowaniem pomagam innym w mojej firmie, czasami wystarczy po prostu wiedzieć, za jakie sznurki pociągnąć, aby rozwiązać niektóre problemy praktycznie każdy duńczyk opłaca ubezpieczenie od utraty pracy, jeżeli nagle sytuacja się zmienia, nie zostaje bez pieniędzy

mamy urlopy chorobowe, dofinansowania czynszów, przedszkoli czy szkół, mamy dodatki do rodzinnego to są zróżnicowane sprawy, dużo zależy od wynagrodzeniado kopenhagi mamy zaledwie 45 minut jazdy samochodem, dzieci mają tam rodzinę, więc w stolicy jesteśmy dość często kocham kopenhagę całym sercem, ale zdecydowanie lepiej żyje mi się w moim domku w małym miasteczku chyba dlatego, że oboje jesteśmy z mazur, a nasz dom i strony, w których mieszkamy, przypominają nam o mazurach i sprawiają, że czujemy się jak w polscehygge, to chyba główna tradycja! nie obchodzimy duńskich świąt kościelnych, bo nie czuję ich ale lubię duńskie jedzenie i jest ono częścią naszej kuchni z szacunkiem jednak podchodzę do duńskich tradycji czasami i nam się chce pójść do rodziny na obiad w niedzielę

paulina stemplewska – 14 lat temu wyjechała do danii, która stała się jej drugim domem mimo przeszkód ukończyła studia dzienne w kopenhadze, broniąc tytułu pedagoga od lat pomaga polkom, które emigrują do danii, odkrywa przed nimi tajemnice duńskiego prawa prowadzi stronę polacy w danii randki polacy w danii z poradami dla rodziców oraz instagram, na którym relacjonuje swoją codzienność marta abramczyk, dziennikarka onetu – mieszkała, studiowała i pracowała jako pilot wycieczek w magicznej turcji, która jest jej oczkiem w głowie na swoim blogu ejbrams on tour przybliża kulturę orientu, ale nie poprzestaje tylko na tym! zwiedza cały świat, dzięki wywiadom z fascynującymi rozmówcami, którzy opowiadają jej o swoim życiu za granicąodpowiedzią na potrzeby w sferze towarzysko-uczuciowej polaków, którzy mieszkają w danii jest portal randki dania prędzej czy później trafi na niego, każdy kto poszukuje uczucia wśród duńskiej polonii prostota towarzyszyła twórcom portalu od samego początku

jest w czym wybierać! na naszym portalu codziennie rejestrują się nowi użytkownicy, którzy w ten sposób manifestują, że są chętni na rozpoczęcie wirtualnej znajomości, namiętnego flirtu lub znalezienie prawdziwej miłości konieczność zapłaty abonamentu pojawia się w chwili zakupu konta premium, które jest oferowane po zakończeniu uzupełniania profilucom randki dania jest częścią sieci portali randkowych, która zawiera wiele innych portali randkowych o generalnej tematyce jako, że posiadasz konto na stronie randki dania, twój profil zostanie automatycznie pokazany na powiązanych stronach randkowych, lub też zostanie pokazany innym naszym użytkownikom w sieci , bez żadnych dodatkowych opłat aby uzyskać więcej dodatkowych informacji dotyczących naszych portali randkowych, kliknij tutajpo trzech latach spędzonych w danii paweł, psychia­tra z esbjerga, dziwi się, jak wielu mieszkających tu od dawna polaków nie mówi po duńsku, na własne życzenie izolując się od reszty społeczeństwa mimo że niekiedy bywa konfrontowany z negatywnym obrazem rodaków, nie czuje się tu gorszy trudnością w takim kontakcie bywa ich prze­świadczenie o własnej wyjątkowości narzeka natomiast na wysokie podatki, które nie zawsze przekładają się na moż­liwość wsparcia w ramach systemu opieki zdrowotnej (na przykład leczenie stomatologiczne dla osób dorosłych nie jest refundowane) i społecznej

a przecięt­ności jest tu o wiele więcej, niż można by się spodziewać, jeśli danię zna się z perspektywy mitu o jej wyjątkowości, promowanej przez samych mieszkańców, zakochanych w swojej krainie szczęścia i hygge, ale też, jak mówi ania, zadufanych w swojej duńskościopisuje duńskie społeczeństwo jako bazujące na strukturach rodzinnych, często, wbrew pozo­rom, opartych na dość tradycyjnym modelu – i przez to trudno dostępne dla kogoś z zewnątrzjako matka zbliżyła się też bardziej do swojej lokalnej społeczności, między innymi poprzez mødregruppe, czyli systemową formę wspierania świeżo upieczonych matek, które są dobierane tak, by były dopa­sowane pod względem sytuacji życiowej i doświadczeń rozmawiamy o duńskiej niespieszności i wyluzowaniu, u których podstawy zapewne leży poczucie bezpieczeń­stwa (w zestawieniu z polskim niepokojem i ciągłym gna­niem przed siebie), i o partnerskim podziale obowiązków w domu znacznie mniej odpowiada jej duńska homogeniczność – społeczna i etniczna, ale też przeświadczenie o danii jako pępku świata, skutkujące brakiem prawdziwego (a nie je­dynie turystycznego) zainteresowania tym, jak jest poza jej granicami ania wskazuje też na nieumiejętność przyjmo­wania krytyki – duńskie przeczulenie na własnym punkciemarcin, nauczyciel duńskiego, angielskiego i łaciny w li­ceum, odnalazł się w życiu na duńskiej prowincji z uśmie­chem przyznaje, że może jest już tak zduńszczony, że po osiemnastu latach mieszkania tutaj ważna zaczęła być dla niego pogoda, która daje mu się coraz bardziej we znakipodobnie zresztą jak dla jego duńskich uczniów, którzy wskazują klimat jako jeden z powodów, dla których mogli­by się zdecydować na wyemigrowanie z ojczyzny

z pawłem, obiema aniami, grzegorzem i marcinem, podobnie jak z około dwustoma innymi polkami i polaka­mi mieszkającymi w danii, szczęśliwie zetknął mnie los – najczęściej na etapie, gdy stawiali pierwsze kroki w nauce duńskiego, a ja byłam jedną z ich nauczycielekz wielu rozmów o życiu w małym kraju z trudnym językiem wyła­nia się częściowa zbieżność obserwacji, która mnie zaska­kuje – przede wszystkim w punkcie dotyczącym duńskiej megalomanii, przeświadczenia duńczyków, że mieszkają w najlepszym kraju na świecie, że jak nikt inny rozsądnie, sprawiedliwie i bezpiecznie zorganizowali swoją rzeczywi­stość społeczną tej samej tematyki dotyczy pierwsza duńska powieść, w której polska jest głównym punktem zainteresowania – przetłumaczona również na język polski rodzina polska carstena haucha z 1839 r jak jednak zauważył krytyk literacki georg brandes, autor powieści nigdy w polsce nie był ani nie poznał żadnej pol­skiej rodzinyzmianą jakościową w postrzeganiu polski i polaków w danii były natomiast relacje z wielu podróży na ziemie polskie, które właśnie brandes odbył pod koniec dziewięt­nastego wiekusposób przedstawiania polski jako niełatwej do zasze­regowania wykorzystuje też ulla terkelsen – "być może najstarsza na świecie dziennikarka telewizyjna", jak sama o sobie pisze w najnowszej książce pod znamiennym ty­tułem "øst for paradis" (na wschód od edenu) pol­ska – targana wichrami dziejowymi, leżąca na styku zacho­du i wschodu, w epicentrum zainteresowania światowych mocarstw i najpotężniejszych służb wywiadowczych, ist­ny trójkąt bermudzki, w którym znikają rzeczy i ludzie, miejsce wymykające się logice, w którym może zdarzyć się wszystko – wydaje się miejscem idealnym do snucia szpiegowskich zagadek pamiętam, jak jeszcze w latach dziewięćdziesiątych nieczęsto pojawiające się newsy z polski ilustrowane były w duńskiej telewizji nagraniem przemieszczającej się w tle furmanki wzbijającej kurz na nieutwardzonej drodze, przy której stały domostwa, przywodzące na myśl minione wieki ton doniesieniom medialnym nadawało wspomniane wcześ­niej rozszerzenie unii europejskiej, w którego wyniku do danii przyjechała rekordowa liczba polaków

oto łagodniejsze z nich:"dwóch kanibali grilluje polaka tak jakbym była szczególnie zainteresowana żartami właśnie tego typu mimo że urodziłam się w danii, ludzie uznają mnie za kogoś innego nawet wypowiadają to głośno:"no ale przecież jesteś polką" nawet osoby z mojego otoczenia, które wiele razy słyszały moją historię ro­dzinną, nadal myślą, że urodziłam się w polscedo duńskiej debaty na temat polaków włączył się w 2014 r ówczesny ambasador polski w kopenhadze rafał wiśniewski w artykule, który ukazał się w ogólno­krajowym dzienniku "jyllands­-posten", wskazał dwa kon­trastujące ze sobą obrazy polski wyłaniające się z duńskiej debaty publicznej jedna polska to ta, która jest atrakcyjna dla duńskich inwestorów, przyszłe "chiny europy" – duży rynek zbytu dla duńskich towarów

"w tym wydaniu – pi­sze wiśniewski – polska coraz częściej przedstawiana jest jako kraj bałtycki, tak, czasem nawet nordycki, a nie jako postkomunistyczny w tej opowieści polacy przedstawia­ni są jako uczciwi i pracowici ludzie, którzy są otwarci na zmiany – nie tak różni od duńczyków"drugi obraz to nieuczciwi, a przy tym naiwni, dający się wykorzystywać europejczycy ze wschodu, i to właśnie temu wyobraże­niu krytycznie przygląda się polski dyplomata wskazując nieprzystawalność do rzeczywistości (większość polaków przybywa do danii, żeby pracować), przestrzega przed nie­ bezpieczeństwem zainfekowania języka, jakim o sobie wza­jemnie mówimy, co może przynieść niepożądane konse­kwencje, takie jak wzrost tendencji nacjonalistycznych większość z nich, jak sami przyznawali w rozmowie ze mną, łączą z polską więzy rodzinnenajnowsza zmiana nastawienia do polaków nastąpiła po agresji rosji na ukrainę w lutym 2022 r duńczycy zobaczyli w nas naród empatyczny i dobrze zorganizowa­ny potwierdzają to moi rozmów­ cy – polki i polacy mieszkający w daniipolska pomoc dla ukraińskich uchodźców staje się tematem rozmów, które inicjują ich duńscy znajomi, koledzy z pracy, pacjenci czy sąsiedzi

czasem też źródłem spontanicznych reakcji, ta­ kich jak podziękowania składane przez zwykłych duńczy­ków polakom spotkanym na ulicy znana z designu i architektury, niewymuszonego stylu życia, fascynującej kopenhagi czy rowerowych autostrad, dania kojarzona jest jako skandynawski raj i słusznie! ważne są tu relacje z innymi ludźmi, liczy się jakość życia, a ideałem jest wielokulturowe społeczeństwo dobrobytu opisuje mieszkańców, zaprasza do duńskiej kuchni i w dzikie niedostępne miejsca oraz zachęca, aby samemu przekonać się, jak wygląda ten mały, ale wyjątkowy kraj po drugiej stronie bałtykuczy zastanawiałeś się kiedyś, ile polaków mieszka w danii? to pytanie może być ciekawe dla wielu osób, zarówno dla tych, którzy sami są polakami i mieszkają w danii, jak i dla tych, którzy po prostu są zainteresowani migracją zarobkową w tym artykule dowiesz się o liczbie polaków w danii, ich wpływie na społeczeństwo i jakie są powody, dla których decydują się na emigracjęwedług najnowszych danych, w danii mieszka około 100 tysięcy polaków jest to imponująca liczba, biorąc pod uwagę, że populacja danii wynosi około 5,8 miliona osób oznacza to, że polacy stanowią około 1,7% całej populacji kraju

w ostatnich latach liczba ta stale rośnie, co świadczy o atrakcyjności danii jako miejsca do życia i pracypolacy są jedną z największych grup imigrantów w danii przybywają tu głównie w poszukiwaniu lepszych warunków życia i pracy duńskie firmy często zatrudniają polaków ze względu na ich wysoką wydajność, pracowitość i umiejętność dostosowania się do nowych warunków polacy są również cenieni za swoje umiejętności językowe, ponieważ wielu z nich zna język angielski i niemieckidecyzja o emigracji do danii może być wynikiem różnych czynników jednym z głównych powodów jest perspektywa lepszych zarobków wielu polaków decyduje się na pracę w danii, ponieważ płace są tu znacznie wyższe niż w polsceinnym ważnym czynnikiem jest stabilność polityczna i gospodarcza danii

kraj ten jest uważany za jeden z najbardziej stabilnych i bezpiecznych na świecie to daje polakom poczucie bezpieczeństwa i stabilności dla nich i ich rodzinwreszcie, wiele osób decyduje się na emigrację ze względu na możliwość rozwoju zawodowego duńskie firmy oferują wiele szans na rozwój kariery i zdobycie nowych umiejętności polacy często mają możliwość awansu i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, co jest dla nich bardzo atrakcyjneobecność polaków w danii ma znaczący wpływ na społeczeństwo i gospodarkę tego kraju polacy są aktywni zawodowo i często pracują w sektorach takich jak budownictwo, opieka zdrowotna, gastronomia i transport ich wysoka wydajność i pracowitość przyczyniają się do wzrostu gospodarczego daniipolacy również wpływają na kulturę i społeczeństwo danii

wielu z nich angażuje się w lokalne społeczności, organizuje polskie festiwale, imprezy kulturalne i spotkania to pomaga w integracji międzykulturowej i tworzeniu więzi między polakami a duńczykami decyzja o emigracji do danii jest często podyktowana lepszymi warunkami życia i pracy, stabilnością polityczną i gospodarczą oraz możliwościami rozwoju zawodowego polacy są cenieni za swoją pracowitość, umiejętności językowe i zaangażowanie w lokalne społeczności